Metamorphosis/ Μεταμόρφωση

Metamorphosis

Since you died, I notice
the outside seeping in.
There is the smell of damp in my chair.
My skin hangs in loose bracelets of bark
and my fingers scratch against my face
like a branch walked into.
A numbness is spreading up my cold ankles
as my locked feet take root.
The hands on my watch stand
motionless as deer against trees,
pulling away with long slow strides
dragging the nights into silent days.
I call out, like a startled jay
clattering up the canopyloi
of leaves closing over me
as I search the woodland paths
for traces of you.

                                 -Caroline Smith-

    Μεταμόρφωση

Από τότε που πέθανες, παρατηρώ
ότι τα έξω μέσα σταλάζουν.
Mυρίζει υγρασία η καρέκλα μου.
To δέρμα μου κρέμεται σα χαλαρά βραχιόλια απο φλοιό δέντρου
και τα δάχτυλά μου γρατζουνίζουν το πρόσωπό μου
σαν ένα κλαδί που απλά μπλέχτηκε.
Ένα μούδιασμα απλώνεται ως τους κρύους αστραγάλους μου
καθώς τα κλειδωμένα πόδια μου βγάζουν ρίζες.
Tα χέρια στο ρολόι μου κάθονται
ακίνητα σαν ελάφια στα κλαδιά
φεύγοντας με μακρές αργές δρασκελιές
σέρνοντας τις νύχτες στις ήσυχες μέρες.
Φωνάζω, σα τρομαγμένη καρακάξα
χτυπώντας δυνατά κάτω τα πόδια μου μέσα στον σωρό
από φύλλα που με κυκλώνει
καθώς εξερευνώ τα μονοπάτια του δάσους
για ίχνη από σένα.

                                                   Καρολάιν Σμλιθ
                                                     Μτφ Iris Verina