Σκουλήκια είναι οι λέξεις μα η χαρά είναι φωνή/άλλος τραβάει για κάτω κι άλλος προς τα πάνω/τα στήθη θα παραμείνουν στήθη και οι μηροί μηροί/τα έργα δεν μπορούν να ονειρευτούν τι μπορούν τα όνειρα να κάνουν/- ο χρόνος είναι δέντρο ( ένα φύλλο αυτή η ζωή )/μα η αγάπη είναι ουρανός κι εγώ είμαι για σένα/για διάστημα μακρύ και ακριβώς τόσο πολύ.
E.E. Cummings, Καθώς η ελευθερία [Απόδοση Γ. Λειβαδάς]


Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Τα δικαιώματα- Ντενίς Λέβερτοφ


Πρόσφατα ανακάλυψα τη Ντενίς Λέβερτοφ η οποία θεωρείται μια απο τις κορυφαίες ποιήτριες της αμερικανικής λογοτεχνίας. Νομίζω το επόμενο ποίημα απο μόνο του επιβεβαιώνει το χαρακτηρισμό.

Τα δικαιώματα

Να σου δώσω θέλω
κάτι που δημιούργησα

λέξεις λιγοστές σε μια σελίδα-- ίδια
με το να σου 'λεγα <<να, λίγες μπλε χάντρες>>

ή, <<να, ένα λαμπρό κόκκινο φύλλο που
βρήκα στο πεζοδρόμιο>> (γιατί,

να βρω σημαίνει να επιλέξω, και εγώ
επέλεξα)                         Μα είναι δύσκολο:

ως τώρα τίποτα δεν βρήκα
άλλο πέρα από τη διάθεση να δώσω. Ή

μήπως λέξεις χιλιοειπωμένες; Φτηνές
και άψυχες; ακόμη και παράλογες;

                                                        Ετούτη

λάβε έναντι καλύτερα --την πιθανή
υπόσχεση: Αν

γράψω ποτέ
κανένα ποίημα με μια ορισμένη διάθεση

(επίμονη, τρυφερή, αόριστη,
θλιμμένη και ξεπεσμένη)

σε σένα θα το δώσω.

                                                  Ντενίς Λεβερτοφ
                                           Μετάφραση Γιάννης Λειβαδάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου