Eπικίνδυνη Χώρα
Ουρλιάζει η θάλασσα,
κι αυτό το καλοκαίρι,
για τα μάτια
που τη γέννησαν.
Μυρίζουν ακόμα θαλασσινό
αλάτι
--κι ας έχουν στεγνώσει
καιρούς πολλούς--
Ξέρω τα στέγνωσε ο ήλιος.
Καίει ο ήλιος απειλητικά
σ’ αυτή τη χώρα.
Λιώνει τους αστερίες και
την άμμο.
Στεγνώνει τη θάλασσα βίαια,
την εξαϋλώνει,
την κάνει αλάτι.
--Σε μία χώρα που ποτέ δε
πίστεψες
πώς υπάρχει
ή δε τη θέλησες.—
Μα η θάλασσα ασταμάτητα
πάντα θα ουρλιάζει
κάθε καλοκαίρι,
για τα μάτια σου,
που τη γέννησαν.
Dangerous Country
This summer,
the sea cries out
for the eyes
out of which it was
born
They still smell of
sea salt
--although they dried
up long ago—
I know; the sun dried them up.
The sun burns darkly
in this country.
It melts the star
fish and the sand;
it dries up the sea
violently;
it vaporizes it;
it turns it into
salt.
--In a country that
you never
believed existed
or you didn’t want to—
But the sea will
always be crying out eternally,
every summer,
for your eyes
out of which it was
born.
Iris Verina
