Σκουλήκια είναι οι λέξεις μα η χαρά είναι φωνή/άλλος τραβάει για κάτω κι άλλος προς τα πάνω/τα στήθη θα παραμείνουν στήθη και οι μηροί μηροί/τα έργα δεν μπορούν να ονειρευτούν τι μπορούν τα όνειρα να κάνουν/- ο χρόνος είναι δέντρο ( ένα φύλλο αυτή η ζωή )/μα η αγάπη είναι ουρανός κι εγώ είμαι για σένα/για διάστημα μακρύ και ακριβώς τόσο πολύ.
E.E. Cummings, Καθώς η ελευθερία [Απόδοση Γ. Λειβαδάς]


Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Eλένη

Some Moments and people are never going to be forgoten

                                   Ελένη


Ποτέ δε σ’έμαθα καλά.
Ποτέ δε θέλησα να σε μάθω.
Τ’όνομά σου ήταν αρκετό.
Σταμάτησαν όλα να πετούν
σ’εκείνο το χαίρω πολύ.

Ήθελα μόνο να σε κοιτάω.
Κι ύστερα ήθελα να σου μιλώ
Για μένα, για τα παιδιά, για το σπίτι.
Να μαθαίνεις ο,τι ζώ,
να σου λέω ο,τι θα ’λεγα σ’Αυτόν.
Κι αυτός να μ’ακούει.
Μέσα απο τα μάτια σου.

Ήθελα μόνο να σε βλέπω να κοιτάς,
να προφέρεις το Α και το Β
να λές τ’όνομά μου, τ’όνομά του
ενώ με τα χέρια Του
γλυκίσματα προσφέρεις.

Ήθελα μόνο να τραβώ τη προσοχή σου
για να τον ζώ πάλι ξανά και ξανά
έστω και για δευτερόλεπτα.
Ποτέ δε σ’έμαθα καλά
Κι ήθελα τόσο πολύ να σε μάθω.
Να μου μάθεις απ’την αρχή

μέσα στα χέρια σου Αυτόν. 

                               Iris Verina 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου