Αγαπητέ ΜπλακΜπέρντ,
Εκείνο το βράδυ,
κάπνιζες το ένα τσιγάρο μετά το άλλο
και με κοίταζες.
Μίλαγες άλλη γλώσσα.
-Έκανα πώς καταλάβαινα-
Η κάπνα και η πίκρα στη γεύση
μιλούσαν πιο δυνατά.
Έβαλα κρασί.
Σε ρώτησα αν ήθελες κι εσύ.
-Έκανες πώς καταλαβαίνεις-
Πήρα το τσιγάρο, πήρες το κρασί.
Κι έτσι περνούσαν οι νύχτες εκείνου του καλοκαιριού στην Αιγαίου
ενώ το φεγγάρι ανέτειλε κι έδυε ρυθμικά
μήπως και προλάβει την ταχύτητα του κόσμου.
Σε φιλώ
Ίριδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου